Οι αδελφές, που ήταν σιαμαίοι δίδυμοι, γεννήθηκαν με τον θώρακα και την κοιλιά τους συνδεδεμένα. 😱 Η συγχώνευση αυτών των τμημάτων του σώματος τους δυσχέραινε το να κάθονται, να αναστρέφονται και ακόμη και να ξαπλώνουν άνετα. 😢
Όταν οι κοπέλες έγιναν λίγο παραπάνω από ενός έτους, μια ομάδα 75 γιατρών αποφάσισε να προχωρήσει σε μια εξαιρετικά περίπλοκη χειρουργική επέμβαση, η οποία πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία και η ομάδα κατάφερε να τις χωρίσει.
Αναρωτιέστε πώς φαίνονται οι αδελφές μετά τη χειρουργική επέμβαση; Εάν ναι, οι φωτογραφίες τους πριν και μετά μπορείτε να δείτε στο πρώτο σχόλιο 👇👇.
Όταν η Άννα και η Χόουπ Ρίτσαρντ γεννήθηκαν, από τις πρώτες στιγμές της ζωής τους, όλα ήταν διαφορετικά από άλλα παιδιά.
Ήταν ενωμένες στον θώρακα και στην κοιλιά, το σώμα τους ήταν ενωμένο από το στέρνο έως τον ομφαλό. Μοιράζονταν μια κοινή διάφραγμα και μια μεγάλη ήπατο. Τα καρδιά τους ήταν επίσης συνδεδεμένα με ένα μεγάλο αγγείο, γεγονός που καθιστούσε δύσκολο στους γιατρούς να διεξάγουν μια ασφαλή διάγνωση για τον χωρισμό τους.
Οι γονείς τους, η Τζιλ και ο Μάικλ, έβλεπαν καθημερινά τις κόρες τους και ελπίζαν ότι μια μέρα οι αδελφές θα μπορούσαν να ζήσουν ξεχωριστά.
Κατά τους πρώτους μήνες της ζωής τους, η Άννα και η Χόουπ παρέμειναν στο νοσοκομείο. Ξάπλωναν πλάτη με πλάτη, πάντα αγγίζοντας η μία την άλλη με τον ώμο και το μάγουλο τους.
Οι νοσοκόμες ανέφεραν ότι εάν ξυπνούσε η μία, η άλλη επίσης ξυπνούσε — λες και είχαν έναν κοινό ρυθμό. Ωστόσο, η ένωση στον θώρακα και στην κοιλιά τους καθιστούσε δύσκολο το κάθισμα, την κίνηση και ακόμη και την άνετη ξάπλωση.
Οι γονείς δεν μπορούσαν να κρατήσουν κάθε κοπέλα ξεχωριστά — έπρεπε να τις σηκώσουν μαζί, στηρίζοντας προσεκτικά τον κοινό θώρακά τους.
Όταν οι κοπέλες πλησίασαν στο έτος τους, η ομάδα 75 γιατρών αποφάσισε να πραγματοποιήσει τη χειρουργική επέμβαση. Η προετοιμασία διήρκεσε μήνες: τρισδιάστατα μοντέλα, δεκάδες ακτινογραφίες και συμβουλές από ειδικούς.
Στις 13 Ιανουαρίου 2018, ξεκίνησε η περίπλοκη επταώρα περιοδεία. Οι χειρουργοί χώρισαν το ήπαρ, αποκατέστησαν τις διαφράγματα, έκοψαν το κοινό αγγείο και δημιούργησαν δύο ξεχωριστές θωρακικές και κοιλιακές κοιλότητες για τις κοπέλες.
Όταν τις τοποθέτησαν σε δύο ξεχωριστά τραπέζια, η αίθουσα χειρουργείου γέμισε με μια σχεδόν ιερή σιωπή — η Άννα και η Χόουπ ήταν επιτέλους δύο.
Σήμερα, οι κοπέλες μεγαλώνουν όπως οποιοδήποτε άλλο παιδί. Η Άννα πήγε σπίτι πρώτη, και η Χόουπ λίγο αργότερα, αλλά και οι δύο γρήγορα έφτασαν η μία την άλλη στην ανάπτυξη.
Παίζουν, γελούν, τσακώνονται, αγκαλιάζονται — αλλά τώρα ως δύο ανεξάρτητες κοπέλες, όχι ως ένα αδιαχώριστο σύνολο.
Η μητέρα τους λέει ότι κάθε νέα μέρα είναι ένα μικρό θαύμα που ξεκίνησε τη στιγμή που οι γιατροί άνοιξαν πρώτα τις μικρές τους παλάμες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ζήσουν τη ζωή τους μόνα τους.